برخورد با مراسم جعلی بهترین‌های سال| توپا لغو شد! حسین‌نژاد با استقلال به توافق رسید مدافع بایرن مونیخ در رادار النصر درخواست ۷/۵ میلیون دلاری آرژانتین از ایران واکنش مسئولان استقلال به جدایی اندونگ شوک اندونگ به استقلال رزاقی نیا به استقلال پیوست + عکس بارسا به دنبال ستاره ۳۶ ساله کروات صعود هانیه رستمیان به فینال تپانچه ۲۵متر جام جهانی تیراندازی پاسخ رد کانته به الهلال پخش زنده بازی والیبال ایران و برزیل (۲۲ خرداد ۱۴۰۴) + تماشای آنلاین محمدی، مدیرعامل جدید فولاد + عکس اردوی پیش‌فصل استقلال در هلند بی توجهی سازمان لیگ به اعتراض باشگاه استقلال حذف طبیعت از مسابقات بسکتبال لیگ قهرمانان آسیا تاریخ برگزاری سوپر جام و شروع لیگ اعلام شد سانه، خرید جدید گالاتاسرای تمدید قرارداد کنعانی زادگان با پرسپولیس رسمی؛ آقاسی و رزاقی‌نیا راهی استقلال شدند پرسپولیس به دنبال قایدی، مغانلو و حسین‌نژاد! والیبال ایران در آستانه نسلی تازه | امید‌ها به پیاتزای ایتالیایی
سرخط خبرها

مشهد، مسافرخانه تیم ملی | فوتبال مشهد مفقودالاثر در غبار بازگشت شیراز و آبادان

  • کد خبر: ۳۳۳۴۰۶
  • ۲۸ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۱۶:۲۱
  • ۱
مشهد، مسافرخانه تیم ملی | فوتبال مشهد مفقودالاثر در غبار بازگشت شیراز و آبادان
فوتبال مشهد سال‌هاست که تمام شده و با وجود دو استادیوم بزرگ و منحصربه‌فرد در این خطه، تماشاگران مشهدی، تماشاگر قرضی‌اند.

در حالی‌که شیراز و آبادان با اراده‌ای مثال‌زدنی از سقوط برخاستند، مشهد، شهری با سابقه‌ای کهن در فوتبال ایران، هنوز در گرداب خاموشی و بی‌تدبیری دست‌وپا می‌زند. آبادان، همان دیار طلایی‌پوشان، تنها یک سال پس از سقوط، دوباره برخاست. شیراز، با همان سربازان ساده‌پوش فجر، راهی لیگ برتر شد؛ اما در مشهد، نه از فجر مشهد نشانی هست، نه از ابومسلم، نه پیام، نه سیاه‌جامگان. تنها چیزی که هست، انبوهی خاطره است و کوهی افسوس.

چه شده است که شهری با این‌همه ستاره، استعداد، هوادار، زیرساخت و صنایع، به حاشیه‌ترین حاشیه‌های فوتبال رانده شده است؟ چگونه است که شهری با دو استادیوم بزرگ و منحصر‌به‌فرد، نه صاحب تیم است و نه صاحب غرور؟ سکو‌های ورزشگاه‌های مشهد سال‌هاست برای تیم‌های مهمان پر می‌شود. تماشاگران مشهدی، تماشاگر قرضی‌اند. فریادشان برای دیگران است. غرورشان زیر پرچم غریبه‌ها مدفون شده.

این فقط یک ناکامی ورزشی نیست؛ تحقیر هویتی است. اینکه مشهد، با تمام پیشینه‌اش، در لیگ دسته‌دوم و سوم سرگردان باشد، نه اتفاقی طبیعی، بلکه نتیجه‌ یک روند خطرناک است: بی‌تفاوتی ساختاری، فرار مدیران، فرسایش باشگاه‌های ریشه‌دار و تبدیل فوتبال از یک سرمایه اجتماعی به یک پروژه مقطعی.

مشهد در فوتبال ایران، روزگاری صدای خودش را داشت. ابومسلم، با آن پیراهن سیاه، نه فقط یک تیم، که یک نماد بود؛ نماد غرور و غیرت شرق ایران. حالا اما، انگار همه‌چیز را به امان خدا رها کرده‌اند. فوتبال در مشهد، به مسافرخانه‌ای تبدیل شده برای تیم‌های غریبه؛ می‌آیند، بازی می‌کنند، می‌روند و کلا فوتبال مشهد همچنان پشمی ندارد.

مگر مشهد از شیراز و آبادان کمتر است؟ نه! اتفاقاً سابقه‌اش درخشان‌تر، هوادارش پرشورتر، ستاره‌سازش قدرتمندتر. اما راز پیشرفت آن‌ها و سقوط ما، در یک چیز است: همت! در مشهد، فوتبال نه مدیر دارد، نه دغدغه‌مند، نه سرمایه‌گذار وفادار و نه رسانه‌ای که فریاد بزند.

اگر مشهد نتواند از این خواب زمستانی برخیزد، اگر همچنان تیم‌هایش در دسته دوم سقوط کنند به‌جای صعود، اگر بازهم استادیوم‌هایش به اجاره بروند، نه‌تنها فوتبال، که غرور شهری‌اش هم خواهد پوسید.

اکنون وقت آن است که فریادی بلند از دل این شهر برخیزد. نه فقط برای تیم، که برای هویت. نه برای نتیجه، که برای رستاخیز. مشهد باید بازگردد، چون فوتبال ایران بدون مشهد، چیزی کم دارد؛ چیزی شبیه روح.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
س
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۳۴ - ۱۴۰۴/۰۲/۲۸
0
0
پول لازمه پول همیشگی حتی اگر کم باشه
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->